امضای موافقتنامه استراتژیک میان افغانستان و آمریکا، موضوع اصلی مورد بحث در روزنامه های چاپ امروز کابل است.
این موافقنامه در زمینه همکاری های نظامی و غیرنظامی در ده سال پس از ۲۰۱۴، از سوی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان در سفر آقای اوباما به کابل، چهارشنبه ۱۳ ثور/اردیبهشت امضا شد.
روزنامه اراده نوشته است که باراک اوباما در پی آن است تا با امضای موافقتنامه استراتژیک با افغانستان، از آن به عنوان یک دستاورد در تبلیغات انتخاباتی خود استفاده کند. به نظر اراده، این در حالی است که خشونت ها در افغانستان همچنان ادامه دارد.
اروزنامه می افزاید این که آقای اوباما گفته "جنگ افغانستان بسیار طولانی شده"، این سخن بیانگر "استیصال" آمریکا است. به نظر نویسنده، نارضایی داخلی، افزایش هزینه جنگ و روشن نبودن چشم انداز آینده آن، جنگ افغانستان را برای آمریکا به "باتلاقی وحشتناکتر از جنگ ویتنام" تبدیل کرده است.
"سند استراتژیک و موارد ابهام آمیز" ، "نوعیت نظام افغانستان به آمریکا چه ارتباط دارد؟" و "اوباما در افغانستان، ۱۱ هزار کیلومتر سفر برای ۱۱ دقیقه تبلیغ انتخاباتی" عنوانهای مطالب روزنامه ماندگار در باره موافقتنامه استراتژیک میان افغانستان و آمریکا است.
این روزنامه در سرمقاله خود با عنوان "امضای پیمان راهبردی در مقابل پایان دموکراسی"، از اظهارات آقای کرزی در مورد تاکید بر "مرکزیت نظام سیاسی" افغانستان در این موافقتنامه، به شدت انتقاد کرده و افزوده که اگر این اظهارات درست باشد، در واقع آمریکا با آقای کرزی "معامله سیاسی" کرده است.
آقای کرزی یک روز پس از امضای این موافقتنامه به خبرنگاران گفت: "در اینجا ما به دولت آمریکا به وضاحت گفتیم که در صورتی (موافقتنامه) را امضا می کنیم که آمریکا احترام خود را به مرکزیت نظام در افغانستان نشان داده و درج این موافقنامه کند که درج هم شد."
ماندگار اشاره به لویه جرگه سنتی در مقدمه این موافقتنامه را برای مردم و دموکراسی افغانستان "به شدت نگران کننده" دانسته و افزوده که چنین جرگه ای در قانون اساسی افغانستان تعریف نشده و تمسک به آن ناشی از بیخبری از واقعیتهای افغانستان و تلاش برای "مشروعیت بخشیدن به حرکتهای قبیله ای و بدوی" است.
نویسنده پرسیده: "آیا امضای پیمان راهبردی میان حکومت افغانستان و آمریکا در تاریکی شب و با غافلگیر کردن مردم و جریانهای سیاسی، معاملهای در برابر پایان دموکراسی در افغانستان به نفع نظام موجود نیست؟ اگر خیر؛ پس تأکید بر نظام متمرکز و تمسک به جرگه غیرقانونی «عنعنهای» در این توافقنامه، جز ایجاد موانع فرا راه تحکیم دموکراسی در افغانستان، چیزی دیگری میتواند باشد؟"
اما روزنامه آرمان ملی در سرمقاله خود با عنوان "پیمان امضا شد، توطئه ها خنثی گردید"، نوشته که این سند در حالی امضا شد که همسایگان افغانستان تلاش کردند تا این سند امضا نشود و "مزدوران آنها" هم در نهادهای دولتی تبلیغات گسترده ای به راه انداختند و کارشکنی کردند.
به تعبیر این روزنامه، طالبان به عنوان "سربازان پاکستانی" پس از امضای این موافقتنامه وانمود کردند که آنها پس از سال ۲۰۱۴ با راه اندازی جنگهای فرسایشی، قدرت را در افغانستان دوباره به دست خواهند گرفت و حاکمیت آنها تکرار خواهد شد.
آرمان ملی معتقد است که با امضای این موافقتنامه نه تنها تلاشهای شبکه های استخباراتی کشورهای همسایه ناکام شد، بلکه این امیدواری به میان آمد که جهان به تامین امنیت و ثبات در افغانستان علاقمند است و جامعه جهانی و به ویژه آمریکا با حفظ حاکمیت ملی افغانستان به حمایت از نیروهای امنیتی آن ادامه می دهد.
روزنامه دولتی انیس در سرمقاله خود نوشته که این موافقتنامه پس از آن امضا شد که شرایط دولت افغانستان برای امضای آن از سوی آمریکا پذیرفته شد. روزنامه افزوده که حالا مسئولیت کنترل بازداشتگاه بگرام و رهبری عملیات شبانه به عهده نیروهای افغانستان است.
به نظر این روزنامه، امضای این موافقتنامه برای ثبات سیاسی، اقتصادی و امنیتی افغانستان بسیار باارزش است و همکاری درازمدت و استراتژیک افغانستان و آمریکا به تقویت ارزشهای مشترک، تحکیم امنیت و افزایش همکاری در منطقه کمک می کند.
انیس همچنین تاکید کرده که این موافقتنامه بر پایه برابری دولتهای امضاکننده، حفظ حاکمیت ملی افغانستان و همکاری دو طرف امضا شده است. به باور نویسنده، پس از امضای این موافقتنامه خوشبینی در میان اقشار مختلف جامعه افغانستان افزایش یافته است.